แอนิเมชันเพลงสรรเสริญพระบารมี

แอนิเมชันถวายความอาลัยพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช จัดทำโดยการรวมตัวของกลุ่มผู้ประกอบวิชาชีพด้านแอนิเมชัน และวิชวลเอฟเฟกต์ไทยเพื่อแสดงความอาลัยถวายแด่ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช (ร.9)

#JRSKY #บทความจากรุ่นนี้สู่รุ่นต่อไป : “ ถ้าเราถนัดอะไรแล้ว ก็ควรหาสิ่งใหม่ๆเข้ามาในชีวิตบ้าง เพราะมันจะทำให้เรารู้ว่าเราชอบหรือไม่ อย่าไปตัดสินว่าเราไม่ชอบ เราทำไม่ได้ ถ้ายังไม่ลองทำ แค่ลองเปิดใจกับสิ่งใหม่ๆก็จะได้เห็นอะไรใหม่ๆ สิ่งที่เราถนัดแล้วก็แค่หาความรู้เพิ่มเติมต่อก็แค่นั้น ”

#บทความจากรุ่นนี้สู่รุ่นต่อไป 

ชื่อ:ธนิยะ พันธ์อภิวัฒน์ (JR.BOOM) 

นักศึกษางานฝึกสหกิจศึกษา จากมหาวิทยาลัยบูรพา ปีการศึกษา 2558  

ฝึกงานตำแหน่ง COSTUME 

ตั้งแต่วันที่ 18 มกราคม 2559 – 31 มีนาคม 2559 

อยากแรกที่จะอยากจะบอกคือขอบคุณทุกๆอย่าง ขอบคุณโชคชะตาที่ทำให้ได้มาเจอกับบริษัท สกายเอ็กซิทส์ จำกัด ตอนแรกก็คิดนะว่าเราจะทำได้หรอ เพราะเราเองก็จบจากคณะศิลปกรรม เอกออกแบบการแสดงมา ไม่ได้จบคณะที่เรียนกการทำโฆษณาโดยตรง ตอนมาสัมภาษณ์เขาก็ถามหรอว่า “ไหวหรอ แรงกดดันสูงนะ” บอกตรงๆเลยว่าแบบกลัว

แต่ถ้าเราจะทำงานจริงๆที่ไหนก็มีแรงกดดันเหมือนกันอยู่ที่ว่าเราสามารถปรับตัวให้ทนแรงกดดันได้หรือป่าว และพอสัมภาษณ์เสร็จเขาก็บอกกับเราเลยว่าให้เข้ามาฝึกงานที่นี้ได้

การทำงานวันแรกคือเขาอยู่แบบเป็นครอบครัว ทุกคนอบอุ่นมากเข้ามาวันแรกก็ได้ลงมึงทำงานเลย ทำงานได้เดือนกว่าๆ ก็มีเหตุการณ์ที่ตกใจและดีใจท่าสุดคือโดนพี่อ่ำ เขาเป็นผู้กำกับที่มีชื่อเสียงระดับในวงการ เรียกเราเข้าไปพบ เขาให้เราไปช่วยงานในแผนก ASST.DIRECTOR และเป็นการออกกองครั้งที่2 และเป็นงานใหม่ที่เราไม่เคยทำ และไม่เคยเรียนรู้มาก่อน ตื่นเต้นมาก

พี่อ่ำก็สอนเราทุกอย่างตั้งแต่การหาข้อมูลจนถึงงานที่ยาก เรารู้สึกโชคดีมากที่ได้มาเจอเขา และขอบคุณเขาจนถึงทุกวันนี้ ถ้าเราไม่มีเขาเราก็คงไม่ได้มีประสบการณ์ ความรู้ใหม่ๆในการทำงานที่ไม่ใช่ในแผนก COSTUME ได้ลองทำงานแผนกอื่น ทำให้เรารู้และเข้าใจในการทำงานบริษัทนี้มากขึ้น และทุกคนดูมีความมุ่งมั่นและความตั้งใจมากขึ้น 

จนถึงวันนี้ก็ยังจำสิ่งที่พี่อ่ำสอนวันนั้นยังอยู่ตลอด ตลอดการใช้ชีวิตในฐานะเด็กฝึกงานที่นี้ได้ทั้งความรู้ทั้งประสบการณ์ จำได้ว่ามาฝึกงานวันแรกก็เริ่มงานที่ต้องเจอสถานการณ์จริงเลย ทำให้รู้เลยว่าที่เรียนมาได้ใช้จริงก็ตอนทำงานเห็นได้ว่าการทดสอบทุกอย่าง 3 เดือน

ช่วงแรกดูยาวนานมากแต่พอได้ทำงานทุกวันลืมไปเลยว่าเรามาฝึกงานที่นี้อบอุ่นเหมือนบ้านทั้งเพื่อนๆฝึกงานรุ่นเดียวกันก็รักใครกลมเกลียวกันมาก ทั้งพี่ๆทุกคนต่างเอ็นดูน้องๆฝึกงานมาก

ขอบคุณทุกอย่างจริงๆที่ทำให้ทำงานที่นี้ ขอบคุณเพื่อนๆ ขอบคุณพี่ๆทุกคน และขอบคุณที่บริษัทนี้เปิดโอกาสให้ตัวเรานั้นได้ฝึกในหลายๆตำแหน่งเพื่อให้รู้ว่าเราชอบอะไรกันแน่ และสิ่งที่พี่อ่ำบอกว่า

“ ถ้าเราถนัดอะไรแล้ว ก็ควรหาสิ่งใหม่ๆเข้ามาในชีวิตบ้าง เพราะมันจะทำให้เรารู้ว่าเราชอบหรือไม่ อย่าไปตัดสินว่าเราไม่ชอบ เราทำไม่ได้ ถ้ายังไม่ลองทำ แค่ลองเปิดใจกับสิ่งใหม่ๆก็จะได้เห็นอะไรใหม่ๆ สิ่งที่เราถนัดแล้วก็แค่หาความรู้เพิ่มเติมต่อก็แค่นั้น ” 

นั้นเป็นคำสอนจากพี่อ่ำที่เราจำได้ถึงทุกวันนี้

Behind the scene vdo มีversionของทางเรา(ทีม พลังของแผ่นดิน)

Srikhumrung Yukol Rattakul Behind the scene vdo มีversionของทางเรา(ทีม พลังของแผ่นดิน) อันนี้อันเดียวเท่านั้นนะคะ สำหรับพี่ๆสื่อมวลชน ใครอยากได้fileภาพนิ่งและvdo กรุณาติดต่อที่กรมประชาสัมพันธ์ค่ะ ...

ท่านมุ้ย เพลงสรรเสริญพระบารมี จารึกประวัติศาสตร์ 22ต.ค.59

ท่านมุ้ย เพลงสรรเสริญพระบารมี จารึกประวัติศาสตร์ 22ต.ค.59

เพลงสรรเสริญพระบารมี จารึกประวัติศาสตร์กึกก้องท้องสนามหลวง(รวมกลางวันกลางคืน) 22ต.ค.59"พสกนิกรไทยรวมใจ ร้องเพลงสรรเสริญพระบารมี " โดยทีมข่าวสำนักข่าวไทยได้รวบรวมประมวลภาพ ประชาชนคนไทยจำนวนนับแสนคน รวมใจกันเดินทางมาร่วมร้องเพลงสรรเสริญพระบารมีครั้งประวัติศาสตร์ ณ ท้องสนามหลวง ( 22 ต.ค.59) เพื่อแสดงความอาลัยแด่พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ด้วยสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณอย่างหาที่สุดมิได้
ภาพประกอบโดย สำนักข่าวไทย ทรท ท้านมุ้ย(ภาพนิ่งจากโดรน)
ติดตาม สำนักข่าวไทย อสมท (ช่อง 9MCOT HD เลข 30 | โมเดิร์นไนน์ทีวี) Thai News Agency MCOT

#เสื้อแดง บุกโรงพยาบาลจุฬา : เสียงปนสะอื้นของพยาบาลจุฬา

22.00 เราจะลบโพสนี้. >>> 

อ่านแล้วก็สะเทือนใจ และหวังว่าคนไทยจะไม่ลืมง่ายเกินไป 

ว่าไอกี้และแกนนำตอนนั้นทำอะไรไว้บ้าง มันไม่ใช่แค่คิดต่างนะครับ -@T3Thee 

>>>>>> คลิปประกอบเรื่องเล่า. เป็นหนึ่งในคลิปที่ดูแล้วร้องไห้. 

ชื่อคลิป : เสียงปนสะอื้นของพยาบาลจุฬา [HQ].mp4 

https://www.youtube.com/watch?v=hXleko42YfA&feature=youtu.be 





Mena Wachirapon จึงขออนุญาติก๊อปข้อความของพยาบาลที่ รพ.จุฬา มาให้ทุกคนอ่านค่ะ (เรา : ยกเว้น 2 บรรทัดแรก. เราคิดว่ามันเป็นเรื่องราวที่พยาบาลทุกคนในประเทศนี้ต้องอ่านประกอบวิชาชีพพยาบาล)

"คือ...พยาบาลไม่ได้โหดแบบนี้ทุกคนนะคะ แต่ทุกคนมีความคับแค้นใจต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่การแสดงออก อาจต่างกัน โดยส่วนตัว ได้เจอเหตุการณ์ตั้งแต่มันเริ่มตั้งแคมป์ สร้างค่าย คู ประตูรบ ไล่คนไข้ออกจากจุฬา... 

วันนั้น เราย้ายคนไข้ทั้งน้ำตา...คนเลวอย่างหาที่ติไม่ได้เท่านั้น จึงทำแบบนี้ได้ สมเด็จพระสังฆราชต้องย้ายหนีมัน ทั้งที่ทรงอาพาตและชรามาก จนสุดท้าย เราต้องปิดโรงบาล 

โรงบาลจุฬา มีประวัตินับร้อยปี รักษาผู้ป่วยโดยไม่เลือกชนชั้น ศาสนา แม้ผู้ชุมนุมเอง เราก็รักษา แล้วมันก็ออกไปใช้ลำโพงด่าเราเหมือนเดิม เจ้าหน้าที่จะเข้ามาทำงาน มันค้นถึงกระเป๋าตัง แล้วยึดเงินบ้าง โทรศัพท์บ้าง ลวนลามบ้าง สิ่งเหล่านี้มีใครรู้กับเราหรือไม่ 

ผู้บริหารจึงให้คนที่ไม่อยู่หอ ไม่ต้องมาทำงาน ส่วนคนอยู่หอ ก็ควงเวรไป 

สิ่งหนึ่งที่เราได้กำลังใจ คือ พระมหากรุณาธิคุณที่สมเด็จพระเทพทรงห่วงใยพวกเราพระราชทานน้ำ อาหาร ที่พอจะเก็บได้ พวกคุณทราบกันหรือไม่ ตอนแรกๆนั่น ยังพอมีผักให้เราได้ทานบ้าง มาตอนหลัง อาหารหลักคือไก่ทอดบ้าง หมูทอดบ้าง หลังสุด สิ่งที่เราได้กินทุกวัน ทุกมื้อ คือ แพนงหมู หรือ แพนงไก่ เพราะอะไรหน่ะหรือ ก็เพราะพวกนี้เก็บไว้อุ่นได้บ่อยๆ และมีน้ำขลุกขลิกพอราดข้าวได้หน่ะสิ พวกเราได้แต่คับแค้นใจ ก้มหน้ากินประทังชีวิตไป 

ตอนนั้น เส้นทางคลองเตยถูกตัดขาด เซเว่นของเข้าไม่ได้ อยากถามว่า ถ้าท่านเจอเหตุการณ์แบบเรา ท่านจะอยู่อย่างไร ควันแรกที่พวยพุ่งขึ้นจากเซนทรัลเวิล์ด เราได้แต่ยืนมองด้วยน้ำตาคลอเบ้า เป็นห่วงคนไข้ คนที่ย้ายไม่ได้ยังเหลืออีกเยอะ เราอยากให้ทุกอย่างจบโดยเร็ว ภาวนาให้รัฐบาลขณะนั้นทำอะไรเสียที จนด้านนอกเกิดความวุ่นวาย 

หลังเหตุการณ์คลี่คลาย เราก็เป็นคนหนึ่งที่ออกไปล้างถนน ถนนที่เคยมีความสวยงาม ตอนนี้มีแต่สิ่งปฏิกูล มันตั้งส้วมที่หน้าพระรูป รัชกาลที่6 หยาบหยามพระองค์ท่านมาก เราล้างถนนทั้งน้ำตา ตอนนั่นชาวกทม. ทุกอาชีพ ออกมาร่วมกันชำระถนน ชาวต่างชาติแถวนั้นออกมาแจกน้ำ คนใจบุญท่านใดไม่ทราบซื้อผงซักฟอกและอุปกรณ์ต่างๆมาให้เรา 


ถามว่า 

ถ้าใครก็ตาม 

ที่อยู่ในเหตุการณ์นี้ 

จะมีความแค้นไอ้อีเหล่านั้นหรือไม่ 


ไม่ต้องตอบค่ะ 
ให้ลองตอบกับตัวเองดู" 

#คัดลอกข้อความมา CR: Mena Wachirapon .... 



....

ดราม่าก็คือดราม่า อย่าเอามารวมกัน จำภาพที่เดินออกจากห้องกันวันนั้นได้ดี ทุกคนดูมีความมุ่งมั่นและความตั้งใจมากขึ้น จนถึงวันนี้เสียงที่พี่อ่ำสอนวันนั้นยังดังอยู่ในหัวตลอด ตลอดการใช้ชีวิตในฐานะเด็กฝึกงานที่นี้ได้ทั้งความรู้ทั้งประสบการณ์

#บทความจากรุ่นนี้สู่รุ่นต่อไป

ชื่อ:นางสาวกนกวรรณ ถาวรเจริญ (JR.FAI)

นักศึกษางานฝึกสหกิจศึกษา จากมหาวิทยาลัยหาดใหญ่ ปีการศึกษา 2558 

ฝึกงานตำแหน่ง ASST.DIRECTOR (ผู้ช่วยผู้กำกับ)

ตั้งแต่วันที่ 5 มกราคม 2559 – 22 เมษายน 2559

การที่ได้มาทำงานที่บริษัท สกายเอ็กซิทส์ จำกัด ถือเป็นความโชคดีเพราะที่นี้คือแหล่งความรู้การทำงานที่ บริษัท สกายเอ็กซิทส์ จำกัดได้ให้โอกาสทำงานแบบพนักงานคนหนึ่งซึ่งเป็นเรื่องที่ดีที่สุดของการฝึกงานตั้งแต่วันแรกของการเริ่มฝึกงานได้การต้อนรับจากพี่ๆทุกคนอย่างอบอุ่น โดยมีพี่เลี้ยงที่คอยดูแลในทุกวันและตลอดระยะเวลการฝึกนั้นอีกทั้งยังสอนงานให้แบบละเอียดมากๆจนทำให้สามารถรับผิดชอบงานของตัวเองได้สำเร็จ

เหตุการณ์ที่ประทับที่สุดคือโดนผู้กำกับที่มีชื่อเสียงระดับโลก นายสุวินิต(พี่อ่ำ) เรียกเด็กฝึกงานทุกคนเข้าไปอบรมและแนะนำวิธีการใช้ชีวิตและการปรับตัวให้เข้ากับที่นี้ให้เร็วที่สุดวันนั้นเรียกว่าทั้งด่าทั้งสอน

พี่อ่ำสอนให้แยกแยะงานก็คืองาน ดราม่าก็คือดราม่า อย่าเอามารวมกัน จำภาพที่เดินออกจากห้องกันวันนั้นได้ดี ทุกคนดูมีความมุ่งมั่นและความตั้งใจมากขึ้น จนถึงวันนี้เสียงที่พี่อ่ำสอนวันนั้นยังดังอยู่ในหัวตลอด ตลอดการใช้ชีวิตในฐานะเด็กฝึกงานที่นี้ได้ทั้งความรู้ทั้งประสบการณ์

จำได้ว่ามาฝึกงานวันแรกก็เริ่มงานที่ต้องเจอสถานการณ์จริงเลย ทำให้รู้เลยว่าที่เรียนมาได้ใช้จริงก็วันนี้แหละเห็นการทดสอบทุกอย่าง 4 เดือนช่วงแรกดูยาวนานมากแต่พอได้ทำงานทุกวันลืมไปเลยว่าเรามาฝึกงานที่นี้อบอุ่นเหมือนบ้านทั้งเพื่อนๆฝึกงานรุ่นเดียวกันก็รักใครกลมเกลียวกันมาก ทั้งพี่ๆทุกคนต่างเอ็นดูน้องๆฝึกงานมาก

จนได้รับโอกาสจากพี่ๆให้ได้ร่วมเล่นเป็นตัวแสดงในโฆษณาของโลตัส บอกเลยทั้งตื่นเต้นและสนุกเป็นเด็กหลังกล้องอยู่หลายเดือนได้มาเป็นเด็กหน้ากล้องบ้างและยังได้เป็นตัวประกอบเดินไปเดินมาในโฆษณาตัวอื่นๆอีกด้วย

นอกจากประสบการณ์ที่ได้แล้วยังแถมมาด้วยน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นถึงห้ากิโลกันเลย เด็กฝึกงานทุกคนต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันมาฝึกงานที่นี้กินดีอยู่ดีมาก ขุนยิ่งกว่าฟาร์มวัวโคขุนซะอีก อย่าได้รวมตัวตามใจปากหลงไปในวังวนครัวสกายเด็ดขาดไม่งั้นมีหวังหุ่นพังแน่ๆ

เหตุการณ์ที่ประทับใจระหว่างอยู่ที่นี้มีเยอะมาก อีกหนึ่งเหตุการณ์ที่ทั้งระทึกทั้งเสียวเลยก็ว่าได้ คือการเดินทางไปสังเกตการณ์สถานที่ ที่จังหวัดนราธิวาสซึ่งได้รับเลือกให้เป็น 1 ใน 6 คนของทีมงานซึ่งเป็นผู้หญิงคนเดียวที่จะร่วมเดินทางไปกับทีมด้วยได้ไปบุกป่าฝ่าดง ดูชีวิวิถีของชาวบ้านในอ.โคกสยา จ.นราธิวาสอย่างใกล้ชิด

ถ้าไม่ได้มาฝึกงานที่นี้คงไม่มีโอกาสที่จะไปทำอะไรแบบนั้นได้ซึ่งจุดพีคเลยก็คือทีมงานเดินทางกลับมาได้ 3 วันที่นั้นก็เกิดเหตุการณ์ ผู้ก่อการร้ายก่อความไม่สงบ เราไม่มีความกลัวเลยแต่อย่างใดแค่ขอให้งานที่ทำนั้นออกมาดีที่สุดเป็นหนังโฆษณาที่สวยที่สุดแค่นี้ก็ทำให้หายกลัวแล้วแต่ทั้งหมดนี้ขึ้นอยู่กับความสมัครใจของตัวเราเองด้วย 

ต้องขอขอบคุณพี่ต้อยที่ให้โอกาสเด็ก ตจว.คนนี้มามีโอกาสพัฒนาศักยภาพตัวเองจากความรู้ที่ได้เรียนมา ได้มาเป็นส่วนหนึ่งใน JRSKY หวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะได้รับโอกาสดีๆแบบนี้แก่น้องๆรุ่นต่อไปในอนาคตจากมหาวิทยาลัยหาดใหญ่ต่อไป